sıradan bir gündü ama ben bu günü sıradanlıktan kurtarmak istiyor,yağmurun
yağması ve delice ıslanmak istiyordum.bu duygular içinde oturduğum yerden
kalkarak pencereye doğru yaklaştım.camdan dışarı bakınca,yüzümde tatlı bir
tebessüm oluşmuştu.havanın yavaş yavaş kapanmasından olsa gerek.bulutlar bu
masum isteğimi duymuş olmalı,birer birer birleşiyorlardı.üstüme kalın bir
şeyler almadan,hiç düşünmeden kendimi dışarı attım.başımı gökyüzüne
kaldırarak yağmurun yağmasını bekliyordum.bu bekleyiş çok sürmedi ve yağmur
toprakla buluşmuştu.bir çocuk gibi mutluydum.toprağın o büyüleyici kokusunu
içime çekmek daha bir huzurlu ediyordu beni..Allah'ım bu ne
anlatılmaz,tarifi olmayan bir duyguydu.iliklerime kadar ıslanmıştım..ya o
yağmurun altında sigara içmek yok muydu !!her kes bir taraflara kaçışırken
ben halen yağmurun altındaydım.insanların tuhaf ve bir o kadar şaşkın
bakışlarına aldırmadan ıslanıyordum.
ama bir şeyler eksikti,bu eksiklik aklıma geldiğinde daha bir
hüzünleniyordum.yağmur damlaları göz yaşlarımla karışarak kirli
sakallarımdan aşağı doğru akıyordu...kimsecikler yanımda yoktu.. ne
vazgeçilmezim ne de bir dostum vardı.oysa ne kadar isterdim yanımda
olmalarını....
yağmur yavaş yavaş dinmeye başlıyordu.bir sigara daha yakarak,yağmurla
beraber bende ağlamıştım bu ayrılığa...yağmur bunu hissetmiş olmalı ki bir
den duru verdi..
bense yavaş adımlarla yol almaya başlamıştım,nereye gideceğimi
bilmeden.belki yeni bir yağmurun yağacağı kente doğru....

İsmin gibi özledim seni..


Alıntı