dokunamam günü geçmiş küflü mektuplarına
nasıl cümleler kurduğunu iyi bilirim

çiçeksiz bir ilkbaharın utanmışlığını
sevgisiz bir çiçeğin bitkisel yaşamını iyi bilirim
sevgimi çiçeklerle anlatamam

aracısız sevebilir misin sevmişliğimi?
yüreğimde bensiz olabilir misin?

aşk şiirleri yazamam senin için
ismini kazıyamam ağaçlara
fakülte çıkışları yolunu bekleyemem
kaçamak bakışlar yapamam kapalı pencerene
hiç aracısız sevdim seni...

olurda belki sende okuyorsundur
yokluğumda dökülen bu satırları

korkma çevir sayfalarını
sandığın kadar acı değildir şiirlerim
yalana borcum yok her an aldatabilirim seni
vefasız değilim, vefasız sevgilim

gecelerime çamur atıp durma
bu kadar nankör olma
hiç aracısız sevdim seni

hangi sabahlar bekledim bilir misin, hangi sabahlar?
yakamda soldu kendiliğinden bir kırmızı gül
posta güvercinim öldü avuçlarımda
olsaydı kulakları çınlardı uçurtmamın
seni gökyüzünde dolaştırdığı saatleri anlatırdı
yine de hiç aracı yapmadım hiçbir şeyi...

hemen heveslenme aldığım bilete
yirmi dört trenine binemeyebilirim
sana ulaşmak için koca treni meşgul edemem,
onu aracı yapamam...
affet beni sevgilim beni anla,
bu mektubu sana yollayamam...


Hüseyin Güneş