bak hele ufkun sevgilisine bak hele
bak hele ışıkların aşığı dağlara
bak hele soyunmuş gelinliğini yine
bahar umudunu bağlamış
gözlerine

gözlerime konuşlandırdım gönlümü
gözlerinden bahar solusun diye

ne umutlar bağladım bir bilsen ne umutlar
göz yaşlarının karıştığı yağmurlara
ab-ı hayat içmek dileyen canlar
göz kırpıp durmada bulutlara

yolumu bilmiyor mu demiş sevgili
bilmiyor mu döşediğim merdivenleri
o nasıl vuslat hevesi öyle
o nasıl susamışlık
acıkmayı bilmiyor mu acıkmayı
o nasıl aşıklık?

ah işte geliyor akşam
akşam sensizliğin adı
sessizliğin adı akşam

ve kopkoyu bir kimsesizliğin

çiyden bile incinir bilirim teni
dokunma gözlerinin yeşil süsüne
akşam kurbanın olayım
usul dök karanlığı yarin üstüne

artık gelmiyor mu demiş sevgili
sevmiyor mu demiş artık
seher çağında açılacak şişe
ve şaraba benim katık

körkütük sarhoşluklar istemiyor mu
şöyle uçup uçup gitmeler yedi kat göğe
beklemiyor mu elimizden mezeler
yoksa hala bilmiyor mu:

koynumuzda uyumanın adı sarhoşluk

ah işte geliyor seher
seher cana gelmenin adı
varolmanın adı seher

ve sonsuzluğa erebilmenin…


Vahdet Nafiz Aksu