Zulmü kaldırdı aradan
Sevgili sefaya meyletti
Geceler günler boyunca
Kaldığım sürece koynunda
Yasakladı ağıtları
Bana şarkılar söyletti

Yüzünde sadece şefkat
Gözlerinde tasasızlık
Ne eskisi gibi inat
Ne o meşhur vefasızlık

Özler mi sizce cefayı
Cilveyi çeker mi canı
Arar mı ayrılıktaki
O şehevî heyecanı

Uzun ve soğuk kış gecelerinde
Nefesiyle ısındığımız canlar….
Ve nefessiz kaldığı için
Artık yaşamayanlar …
Can vaktiyle vedalaşıp
Tan vaktiyle buluştuğumuzda
Size ayrılıklardan bahsedeceğim
Bir daha konuştuğumuzda …



Vahdet Nafiz Aksu