şu üç günlük hayatta
kendim gibi zavallılar arasında
Bir ahir olmaktan
Birde senin gitmenden korkuyordum
Zira ikisi de aynı kapı
ikiside yok oluşun anahtarı
Bilinmeze bilinçsizce bir seyahat benim için

Şu ölümlü dünyada
Bir ellerinim avucumdan gitmesinden
Birde gençliğimin ruhumdan gitmesinden korkuyordum
Yarı yarıya Orhan Veli gibi yani
fakat onun tek kaybı
bizden çok önce yaşayışı

Bilirim ve de korkarım ki
Üstad seni tanısaydı eğer
Yazılacak dize bırakmazdı bize
Aşka ve acıya dair
Bilirim ve korkarım ki bu gün yine
Yazdığım şiirler ve çizdiğim resimler
Yetmemiştir sana sesimi duyurmaya
Yetmemiştir ah ne acı…

emegine saglık