DÜN, GECENİN EN KARAMLIĞINDA
SOKAK MAHKUMLARI ÇOCUKLARIYLA
KALDIRIM TAŞI ÜZERİNDE UYUMAYA ÇALIŞIRKEN
ESEN AYAZDA PEK MÜMKÜN DEĞİLDİ BU
AMA BEN, BİR YOLUNU BULUP ISINIYORDUM.
ARKADAŞLARIMIN ÇENE SESLERİNİ DUYAMIYORDUM BİLE
BEN SENİ DÜŞÜNÜYORDUM
ELİN ELİMDE ; KIR ÇİÇEKLERİNİN ARSINDA
KOŞARKEN YORULUP
ÇÖKÜP SESSİZ KALDIĞIMIZDA
BAŞINI GÖĞSÜMÜN ÜZERİNE KOYDUĞUNU DÜŞLERKEN
DIŞARDAKİ DÜNYADAN HABERİM YOKTU
VE Bİ TANEM SENİN HAYALİNLE YAŞAMAK
BU KADAR GÜZELKEN SENİNLE YAŞAMAK
NASIL OLUR TAHMİN BİLE EDEMİYORUM......
GÖnderen: İLYAS DUMAN |
