Duracaktı sanki kalbim o gece,
Mutluluk türküsü tutturuverdi.
İsmini yazmıştım hep hece hece,
Hayallerim bak gerçek oluverdi.
Bak çabucak geçti o güzel günler,
Unutuldu birden bire yeminler,
Doğru mu dudaktan dökülen sözler,
Ok olup kalbimi yerinden vurdu.
Yaşama bağlayan yoktu ki zaten,
Şu bahtım gülmedi bir gün,ezelden,
Hep aradığımı tam buldum derken,
O da herkes gibi el olup gitti.
Bir tek şey bilirim aldatıldığım,
Bunca yıl demek ki boşa yanmışım,
O yalan sözlere nasıl kanmışım?
Hesap soruyorum şimdi kendime.
Nefret etsem,nefret edemiyorum,
Söğüp geçsem,küfür edemiyorum,
İçimden söküp de atamıyorum,
Damara işlemiş,kanım kirlenmiş.
Bedduam kendime,kimseye değil,
Bilirim ki hayat kalıcı değil,
Ettiğin yanına bil ki kâr değil,
Çekeceksin diye hep bekliyorum.
26/05/1998
Saim Dikdere |
