Ruhu mu ates yoksa o gözler mi alevden
Bilmem bu yanardag ne biçim korla tutustu
Pervane olan kendini gizler mi alevden
Sen istedin ondan bu gönlüm zorla tutustu
Gün senden isik alsa da bir renge bürünse
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse
Her sey silinip kaybolurken nazarinda
Yalniz o yesil gözlerinin nuru görünse...
Ey sen ki kül ettin beni olmaz yakisinla
Ey sen ki gönüller tutusur her bakisinla
Hançer gibi keskinler çiçekler gibi ince
Çehren bana ugrunda ölüm hazzi verince
Içimdeki azgin devi rüzgarlara attim
Gözlerle günah islemenin zevkini tattim
Gözler ki birer parçasidir renge ilahin
Gözler ki senin en kati zulmün ve silahin
Vur sanli silahinla gönül mülkü düzelsin
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin
