Aşk güllerimi hep dikenleriyle avuçlar, toplardım
Elbette kanlı ellerimin hesabını, senden soramazdım
Keşfettiğim hırçın yüreğini, hep özlemle beklerdim
Gök maviliğiyle gelip, sevda bulutum ol sevgi pınarım
Yaralı yüreğim, seninle özlediği aşkı yaşamasa da
İçimdeki sana dair umut ışıkları, hiç sönmese de
Gül yüzünden dünya durdukça, gülümseme gitmese de
Yosun yeşiliyle gelip, ilkbaharım ol sevgi pınarım
Sensizliğimde anılarımı yaşıyorum, tutkum kımıldayınca
Olmayacak düşlerimle baş başayım, ter içinde uyanınca
Sevgini yaşarım, dudaklarım, tenim seni hatırlayınca
Gül pembeleriyle gelip, aşk arkadaşım ol sevgi pınarım
Bir özleyiş, bir coşkudur, şaşkın gözlerimle seni ararım
Sesin hala kulaklarımda, endamını yüreğimde saklarım
Yürürüm, Ankara’nın ıslak kaldırımlarında,
Kar beyazlarıyla gelip, can yoldaşım ol sevgi pınarım
Cafer Tayyar Özkan |
