Sınıf, talebelerin gürültü patırtısıyla sallanırken sert görünümlü hoca
kapıdan girer. Sınıfa bir bakış atıp kürsüye geçer.

Tebeşirle tahtaya kocaman bir (1) yazar.

'Bakın' der. 'Bu, şahsiyettir. Hayatta sahip olabileceğiniz en kıymetli
şey...'

Sonra (1)'in yanına bir (0) koyar:

'Bu, muvaffakıyettir. Başarılı bir kişilik (1)'i (10) yapar'.

Bir (0) daha...

'Bu, tecrübedir. (10) iken (100) olursunuz'.

Sıfırlar böyle peş peşe uzayıp gider:

Kabiliyet... disiplin... muhabbet... azim... gayret...

İlâve edilen her yeni (0)' ın şahsiyeti 10 kat zenginleştirdiğini anlatır hoca...

Sonra eline silgiyi alıp en baştaki (1)'i siler. Geriye bir sürü
olimpiyat halkası gibi sıfır kalır. Ve Hoca yorumunu patlatır:

'Şahsiyet yoksa, öbürleri hiçtir'.