GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: orkide - 16 Mayıs 2008, 23:33:51
-
ANNENİZ VE SİZ
Anneniz :
Bir yaşınızdayken sizi elleriyle besledi ve yıkadı bütün gece ağlayıp
onu uyutmayarak teşekkür ettiniz
İki yaşındayken size yürümeyi öğretti
size seslendiğinde ondan kaçarak teşekkür ettiniz
Üç yaşındayken size özenle yemekler hazırladı
tabağınızı masanın altındaki çöpe dökerek teşekkür ettiniz.
Dört yaşındayken elinize renga renk kalemler tutuşturdu.
Siz ona evin bütün duvarlarına resim yaparak teşekkür ettiniz.
Beş yaşındayken sizi cici kıyafetlerle süsledi.
gördüğünüz ilk çamur birikintisine atlayarak teşekkür ettiniz.
Altı yaşındayken okula kadar sizinle yürüdü sokaklarda (gitmeyeceğiiiiiimmm!!!!)
diye ağlayarak teşekkür ettiniz.
Yedi yaşındayken size bir top hediye etti komşunun camını kırarak teşekkür ettiniz.
Dokuz yaşındayken size iyi sözler öğretti. Siz ona bağırarak teşekkür ettiniz.
On yaşındayken size değer vererek doğum günü partileri düzenledi.
Siz onun önemli bir gününü bile hatırlamayarak teşekkür ettiniz.
On bir yaşındayken sizi arkadaşlarınızla sinemaya götürdü
sen bizimle oturma diyerek teşekkür ettiniz.
On iki yaşındayken zararlı tv programlarını seyretmenizi istemedi
o evde değilken hepsini seyrederek teşekkür ettiniz.
On beş yaşındayken iyi bir eğitim almanız için çeşitli yurtlarda kalmanıza sizin hasretinize katlanarak razı oldu telefon açmayarak, tek satır mektup yazmayarak teşekkür ettiniz.
On yedi yaşındayken arkadaşlarınızla partiye gitmeye izin verdi
bir telefon bile etmeden sabaha karşı eve dönerek teşekkür ettiniz.
On dokuz yaşındayken başkalarının işinde çalışarak en güzel eşyaları elbiseleri aldı okul masraflarınızı karşıladı arkadaşlarınız alay etmesin diye kampüs kapısında vedalaşarak teşekkür ettiniz.
Yirmi bir yaşındayken iş hayatınız ve kariyerinizle ilgili size fikir vermek
istedi( ben senin gibi olmayacağım!!!)diyerek teşekkür ettiniz.
Yirmi iki yaşındayken kep giyme töreninizde size gururla sarılmak istedi siz onu küçümseyerek iteleyerek teşekkür ettiniz.
Yirmi dört yaşındayken evlenmek istediniz çocukla tanışmak istedi
(sen kim oluyorsun,zamanı ben bilirim)diye tersleyerek teşekkür ettiniz.
Yirmi beş yaşındayken düğün masraflarını karşıladı sizin için hem mutlu oldu hem de çok duygulandı siz dünyanın bir ucuna giderek teşekkür ettiniz.
Otuz yaşındayken sizi bebek bakımı hakkında akıl vermek istedi (artık bu ilkel
yöntemleri bırak)diyerek teşekkür ettiniz.
Kırk yaşındayken size arayıp “Seni çok özledim hiç değilse bayramda gel” dedi hatırlattı “Anne
işim başımdan aşkın” diyerek teşekkür ettiniz.
Elli yaşındayken o çok hastalandı hafta sonunda onu görmeye gittiğinizde mutlu oldu
ona yaşlıların çocuk gibi olduğunu söyleyerek teşekkür ettiniz.
Derken bir gün... O ÖLDÜ…
O güne kadar onun için yapmadığımız ne kadar şey varsa kalbine bir yıldırım gibi düştü.
O zaman gidin hala fırsat varken O yanınızdayken, O hayattayken vakit ayırıp
ilgilenin ve onca sene vermediğiniz sevgilerinizi verin ANNEnize
Fırsat varken sevin, sevdiğinizi belli edin ve mutlu edin ANNENİZİ.
HAYDİ GEÇ KALMAYIN LÜTFEN...
ÖLÜMÜN NE ZAMAN GELECEĞİ HİÇ BELLİ OLMAZ ACELE EDİN! BAKIN YİNE GEÇİYOR DAKİKALAR VE SAATLER ÇOK GEÇ OLMADAN HER ŞEY SONA ERMEDEN BİTMEDEN SONA ERMEDEN YAPIN YAPMAK İSTEDİĞİNİNZİ ...