GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: hayat güzel - 02 Nisan 2008, 22:34:20
-
Mumciden aşşaği inirdim
Önüme bir uşah çıhti
Ufak tefek üsti yırtıh
Elleri gogorli idi
Belinde boya sandıği
-Abi boyiyim mi dedi
Heç yüzüne bahmadım
Biraz gettim
Uşahlığım ahlıma geldi
Bende boyacılıh yapmiştim.
Ele birden geri döndüm
-Gel gardaş boya dedim.
Uşağın gözleri fal daşi gibi açıldi.
Fırçayi aldi eline
Sallamaya başladi
O boyadi,ben boyadım
O salladi ben salladım
Yirmibeş sene önceki bendim
Biraz silkindim gendime geldim.
-Adın ne ?
-Ahmet, ağabegi
-Okula gidirmisen
-Yoh dedi
-Niye ?
-Ben ohumadım,babam ohutmadi
-Heç ele olur mi ? Ohumadan,etmeden
-Para yoh ağabegi ben neydim.
-Eve ekmeh lazım,sekkiz gardaş
Anam heste,babam sakkat
Gözleri elimdeki poşete ilişti.
Hemen gözlerini çehti,
Çıhardım portakal,muz avagado verdim.
Portakal,muz tamamda bu ne ki ağabegi
Avagado dedim
Ne gadosi ağabegi,
Yiyilir mi ?
He dedim heç yemedin mi ?
Muz bilem yememiştim buni nerden yiyim
Benim ki de lüzumsuzluh hele sorduğum soriye?
Ele utandım,ele utandım yerin dibine girdim.
San ki baban görmişti
Görmemişliginde belesi
Ahlıma bizim uşahlar geldi
Oni yemem buni yemem
Oni geymem buni geymem
Çıharttım beş lira verdim
Yoh ağabegi o çoh dedi benim hakkım bi lira
O dedi ben öldüm
Biz nasi insanıh,nasi müslümanıh
Sandıği topladi ey ahşamlar dedi getti
O getti,ben gettim…..... ..
-
buda başka bir açıdan halimize bin şükür dedirtiyor bizde olan hiçbir şeyin kıymetini bilmiyoruz bazen allah herkezin yardımcısı olsun