GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK

GENEL KÜLTÜR VE TARİH => Edebiyat Bölümü => Edebiyatçılarımızın Eserlerinden Kesitler => Konuyu başlatan: sevdaligul - 11 Mart 2008, 19:15:48

Başlık: Mehmet Akif in Şiirleri
Gönderen: sevdaligul - 11 Mart 2008, 19:15:48
ATıYı KARANLIK GÖREREK AZMı BIRAKMAK

Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa,eminim,budur ancak.
Dünyada inanmam,hani görsemde gözümle.
ımanı olan kimse gebermez bu ölüme:
Ey dipdiri meyyit,''ıki el bir baş içindir.''
Davransana...Eller de senin,baş da senindir!
His yok,hareket yok,acı yok...Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun sen bana...Sen böyle de?ildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin,yoksa ümidin mi yüreksiz?
Atiyi karanl?k görüvermekle ap??t?n?
Esbabı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziya yoksa,sağından,ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver...Kalma yolundan.
Alemde ziya kalmasa,halk etmelisin halk!
Ey elleri böğründe yatan,şağkın adam,kalk!
Herkes gibi dünyada henüz hakk-i hayatın
Varken,hani herkes gibi azminde sebatin?
Ye's öyle bataktır ki;düşersen boıulursun.
Ümidi sani sımsıkı,seyret ne olursun!
Azmiyle,ümidiyle yağar hep yaşayanlar;
Me'yüs olanın ruhunu,vicdanın başlar
Lanetleme bir ukde-i hatır ki:çözülmez...
En korkulu cani gibi ye'sin yüzü gülmez
Madem ki alçaklığı bir ,ye's ile sirkin;
Madem ki ondan daha melhun daha çirkin
Bir seyyle yoktur sana;ey unsur iman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ud-u Huda'dan,
Hüsrana rıza verme...Çalış...Azmi b?rakma;
Kendin yanacaksan bile,evladını yakma!

AYRILIK HiSSi NASIL GiRDi SiZiN BEYNiNiZE?

Müslümanlık sizi gayet sıkı,gayet sağlam,
Başlamak lazım iken,anlamadım,anlıyamam,
Ayrılık hissi nasıl girdi sizin beyninize?
Fikr-i kavmiyyeti ?eytan m? sokan zihninize?

Birbirinden muteferrik bu kadar akvamı,
Aynı milliyetin altında tutan islam'ı,
Temelinden yıkacak zelzele,kavmiyettir.
Bunu bir lahza unutmak ebedi haybettir...

Arnavutlukta,Araplıkta bu millet yürümez..
Son siyasetse bu! hiç böyle siyaset yürümez!
Sizi bir aile efrası yaratmış Yaradan;
Kaldırın ayrılık esbabını artık aradan.

Siz bu davada iken yoksa,iyazen-billah,
Ecnebiler olacak sahibi mülkün nagah.
Diye udrsun atalar:'Kal'a içinden alınır.'
Yok ki hiç bir ki?iden...Millet-i merhume sağır!

Bir değil mahvedilen devlet-i islamiyye...
Girdiler aynı siyasetle bütün makbereye.
Girmeden tefrika bir millete,düşman giremez;
Toplu vurdukça yürekler,onu top sindiremez.

Bırakın eski hükümetleri meydandakiler
Yetişir,şöyle bakıp ibret alan varsa eğer.
işte Fas,işte Tunus,işte Cezayir,gitti!
işte Irak'ı da taksim ediyorlar şimdi

BiR GECE

On dört asır evvel, yine böyle bir geceydi,
Kumdan, ay?n ondördü, bir öksüz çıkıverdi!
Lakin, o ne hüsrandı ki: Hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir halbuki bekleşmedelerdi!
Neden görecekler,göremezlerdi tabii;
Bir kere zuhur ettiği çöl en sapa yerdi,
Bir kerede, mamure-I dünya, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti be?er yırtıcılıkta;
Dişıiz mi bir insan,onu kardeşleri yerdi!
Fevza bütün afakanı sarmıştı zeminin.
Salgındı, bugün şarkı yıkan,tefrika derdi
Derken, büyümüş kırk?na gelmişti ki öksüz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sum,
Bir hamlede kayserleri,kisraları serdi!
Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı dirilldi;
Zulmün ki, zeval aklına gelmezdi geberdi!
Alemlere rahmettievet şer-i mübini,
şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse, O'na ferdi.
Medyun ona cemiyett-i, medyun O'na ferdi.
Medyundur o masuma bütün bir be?eriyet
Ya Rab, bizi mah?erde bu ikrar ile ha?ret.



BiRLiK
Cehennem olsa gelen,göğsümüzde söndürürüz.
Bu yol ki Hak yoludur,dönme bilmeyiz,yürürüz;

Düşer mi tek taşı sandın harim-i namusun,
Me?er ki harbe giden son nefer ?ehid olsun.

şu karşımızdaki mahşer kudursa,çaldırsa,
Denizler ordu,bulutlar donanma yağdırsa,

Bu altmızdaki yerden bütün yanardağlar
Taşıp da kaplasa afakı bir kızıl sarsar,

Değil mi cephemizin sinesinde imam bir;
Sevinme bir,acı bir,gaye aynı,vicdan bir;

Değil mi ortada ibr sine çarpıyor,yılmaz,
Cihan yıkılsa emin ol bu cephe sarsılmaz!


CANAN YURDU

Eyvah!sevgilininyurdu ıssız kalmış
Ayak bastığı her yer kırgın bir mezar olmuş
içindeki aheng uçmuş da
Ses seda kalmamış yuvada
Yer yer gömülü durur emeller
Sanki kıyamet gününü beklerler...
Ya rab!niye böyle bir yığın toprak
Olmu? yat?yor o temiz saha?
Ya rab!niçin o parıltı ortada yok?
Ya rab!niçin uzay?p gitmekte bu gölge?
Ya rab!sevgilinin yuvası üzerine
Gerilmi? bu kat kat ayd?nl?k prdesinin anlam?ı ne?
CENK MARşI

ey sürüden arkaya kalmış yiğit
arkadaşın gitti haydi sende git
bak nediyor ceddi şehidin işit
haydi git evladım uğurlar ola
haydi git evladım açıktır yolun
zalimlere karşı bükülmez kolun
bayrağı çek ön safa geçmiş bulun
uğurun açık olsun uğurlar ola.

eşele bir yerleri örten karı
ot değil onlar dedenin saçları
dinle şehit sesleridir rüzgarı
haydi git evladım uğurlar ola
haydi git evladım açıktır yolun
zalimlere karşı bükülmez kolun
bayrağı çek on safa geçmiş bulun
uğurun açık olsun uğurlar ola
haydi levent asker uğurlar ola

yerleri yırtan sel olup taşmalı
dağ demeyip taş demeyip aşmalı
sendeki çoşkunluğa er şaşmalı
kahraman askerim uğurlar ola
haydi git evladım açıktır yolun
zalimlere karşı bükülmez kolun
bayrağı çek ön safa geçmiş bulun
haydi levent asker uğurlar ola
haydi git evladım uğurlar ola
ÇANAKKALE şEH?DLERiNE

şu boğaz harbi nedir,var mı ki dünyada eşi?
En keşif orduların,yükleniyor dördü beşi

şüheda gövdesi,bir baksana dağlar taşlar...
O,rüku olmasa,dünyada eğilmez başlar,

Yaralanmış tertemiz alnından uzanmış yatıyor;
Bir hilal uğruna ya Rab,ne güneşler batıyor!

Ey,bu topraklar için toprağa düşmüş,asker!
Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid'i...
Bedr'in aslanlarıancak,bu kadar şanlı idi...

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
''Gömelim gel seni tarihe!''desem,sığmazsın.

Herc ü merc ettiğin edvara yetmez o kitab...
Seni ancak ebediyyetler eder istiab.

''Bu,taşındır''diyerek kabe'yi diksem başına;
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;

Sonra gök kubbeyi alsam da ,rida namıyle,
Kanayan lahdine çeksem bütün ecramiyle;

Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan;
Yedi kandilli Süreyya'yı uzatsam oradan;

Sen bu avizenin altında,bürünmüş kanına,
Uzanırken gece mehtabı getirsem yanına,

Türbedarın gibi ta fecre kadar beklrtsem;
Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;

Ey şehid oğlu şehid,isteme benden makber,
Sana avucunu açmış duruyor Peygamber.



DURMAYALIM

Sa'di diyor ki: 'Bir gece biz kervan ile
Ağır ağır gitmekte iken yolumuz düştü bir çöle.
Hızla geçmek için o korkutucu ıssız çölü,
Bütün yolcular istirahati feda ederek,
Gitmektelerdi.Bir aralık bende yürümeye güç
Hiç kalmamış ki düşmüşüm artık uykuya yenik.
Avare bir yolcuyu bekler mi kafile?
Çaresiz yola devam edecek varıncaya dek konak yerine.
Bir de uyandım ki başu*****a dikilmiş bir deveci şunları
söylemekte:
'Kalk ey zavallı yolcu,uzaklaştı kervan!
Uykum benim de yok değil ama bu çöl,
ıstirahat yeri olurmu ki bin türlü korku var?
Varmak istediği yere varıp durmayıp giden;
Yoktur kurtuluş ümidi bu çöller geçilmeden.
Yazık ki yolda böyle düşen uyku derdine,
Hep yolcular giderde kalır kendi kendine!'

Gerçi olayın kendisi önemsizdir,bunda haklısın,ancak düşün:
ınsaflı ol,bundan başka hikmet dolu bir prensip varmı bugün?
Varmak istersen -diyor Sa'di eğer maksada,
Tuttuğun yollar hiç bitmeyecek gibi olsada;
Yola devam et,durmayıp git,yolda kalmaktan sakın!
Azim sahibi insan için neymiş uzak,neymiş yakını
Hangi güçlüktür ki gayrete gelince kolaylaşmasını
Hangi korkunç şey varki insandan korkmasın?


GiTME EY YOLCU


Gitme ey yolcu,beraber oturup ağlaşalım
Elemim bir yüreğin karı değil,paylaşalım
Ne yapıp ye'simi kahreyleyelim,bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matemki!
Ah!Karşımda vatan namına bir kabristan yatıyor şimdi
Nasıl yerlere geçmez insan
şu mezarlar ki uzanmış gidiyor,ey yolcu
Nereden başladı yükselmeye,bak,nerede ucu
HÜRRiYET
''Hürriyet aldık''dediler,gaybe inandık;
''Eyvah,bu bazicede bizler yine yandık!''
Cem'iyette bir fırka dedik,tefrika çıktı:
Sapasağlam iken milletin erkanını yıktı.
''Turan ili''namiyle birefsane edindik;
''Efsane,fakat,gaye!''deyip az mı didindik?
Kaç yurda veda etmedik artık bu uğurda?
Elverdi gidenler,acıyın eldei yurda
HÜSRAN

Ben böyle bakıp durmayacktım,dili bağlı,
ıslam'?ıuyandırmak için haykıracaktım.
Gür hisli,gür imanlı beyinler coşar ancak,
Ben zaten uzun boylu düşünmekten uzaktım!
Haykır! 'Kime,lakin? Hani sahibleri yurdun?
Ellerdi yatanlar,sağa baktım,sola baktım;
Feryatımı artık boğarak, naş'ımı tuttum,
Bin parça edip şi'rime gömdüm de bıraktım.
Seller gibi vadiyi eninim saracakken,
Hiç çağlamadan, gizli inen yaş gibi aktım.
Yoktur elemimden şu sağır kubbede bir iz;
ınler 'Safahat'ımdaki Hüsran bile sessiz!


şEHiTLER ABiDESi iÇiN

Gökkubbenin altında yatar,al kan içinde,
Ey yolcu,ğu toprak için can veren erler.
Hakk'ın bu veli kulları taş türbeye girmez,
Gufrana bürünmüş,yalnız Fatiha bekler.
ÜMiDiM HER ZAMAN HAşB

Ümidim her zaman haib,nasibin daima nekbet;
Hayt?n geçti hüsranlarla ey gün görmeyen millet!
Ne devletsiz ba??n varm??,ne mel'un tali'in,hayret!
Muebbed bir hayat ummu?ta içmi?tin...Fakat seyret:
Nas?l zehr oldu birden diktigin sahba-y? hurriyet!

Meğer altüst olurmuş en muazzam arş-i istiklal;
Meğer pamal edermiş en bülend akvami izmihlal;
Meğer birden olurmu? altıyüz yıl beslenen amal,
Ufuklar,bak,adem rendinde zulmetlerle malamal..
Ne beklerdik nasıl çıktın sen ey ferda-yi istikbal!

Bu istikbali rüyamızda görseydik inanmazdık!
'Sabah olmuş' dedik,sezmekle bir avare aydınlık.
Ne haybettir:değilmiş fecr-i kazıbler kadar sadık!
Cahimi bin hatar kat kat yığılmış,gelde yırtıp çık!
ılahi!Bir ışık göster,bunaldık büsbütün artık!

Fakat hey aşkın,istimdad için Hak'dan yüzün var mış
Kitabullah'a yüksekten bakan gözler de ağlar mış
Muhakkar gördüğün kuvvet bugün bir bak,muhakkar mış
Demezdin,ruhu kur'an'ın o lakadiyle muztar mış
Ya sen muztar kalır,feryad edersen,aldırırlar mış


 Mehmet Akif Ersoy