Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
Insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yanlız seni, yanlız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalimim
Ben artik adam olmam bu derde düşeli
Simdilerde bir köpek gibi kosuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki
Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtigimi
Ve içim götürmez kenarindan kesilmis ekmegi
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi sarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaşırıyor
Nasil unutmuşum senin bir başkasını sevdigini
Çocukça ve seni üzen girisimlerim oldu;
Bagısla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri
Raslasmamak için elimden geleni yaparim
Bu böyle pek de kolay degil gerçi...
Alisirim seni yalniz düslerde oksamaya;
Bunun verdigi mutluluk da az degil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizligin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsiz etmem,
Son istegimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarsamba günleri