Selam edin sevgiliye
Deyin çok özledim onu
Doğru hasretiz,uzağız birbirimize,
Ama unutmasın gülmeyi
Beceremezse bile düş kurmayı
Bari ağlamasın gizlice.
Bir zahmet sorun;
Neden mektupları ıslak böyle?
Islakken kağıdı
Nasıl kalemi dönebiliyor
Tuzu kuru sözcüklere?
Selam edin sevgiliye
Deyin sabah erken uyansın artık
Az kaldı tutmaya yüzünü
Az kaldı görmeye.
Güneşe karşı durmayı öğrensin en çok
Beceremezse arkasına almayı günü
Geceler yutar bizi.
Yapamazsa bile
Bari ağlamasın gizlice.
Deyin ki sevgiliye;
Onun yemini var
Ölmez öyle kolay.
Ne zaman tanrı çekerde nefesini
Üflerse tekrar içine,
Ancak o vakit göçer buralardan!
Deyin ki sevgiliye;
Onun imanı var
Ve imanından çok sevdiği
Sen varsın!
Varlığında ne çok gece
Ne çok gündüz yaratıyorum
Biriktirip,adıyorum adına.
Deyin ki sevgiliye;
Bir bahçede
Çiçek ekiyor şimdi.
Bütün çiçeklerin adı aynı
Adını koymuş her birine
Ve her biri sana çeviriyor dalını
Belki birinden tutarsın diye…
Her çiçek şimdi umudun kokusu
Düşmek ister yüreklere!
Her çiçek şimdi adsız
Seni bekler ilk söylemeye!
Her çiçek kokusunu içine gömmüş
Nefesini bekler,içine çekmeye…