GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: ђ๏Ŧєєz - 24 Nisan 2007, 20:29:09
-
HENRY Thorean diyorki:
Bir tablo yapmak yahut bir heykele şekil vermek,
sanatkarın maddeyi bu kadar güzelleştirebilmesi ne harikulade bir yetenek.
Fakat günlük hayatın maddesi olan günleri güzelleştirmek daha da harikuladedir.
Sanatkarın en güzeli ve en yükseği budur!
Thoro, bu sözleriyle bize sanatın yalnız resim, müzik, heykel ve edebiyattan oluşmadığını hatırlatıyor. Bir de yaşama sanatı vardır.
Bu filozof bizi, Asisli Françoisnın, bir Gandhinin bir Florence Nightingeylin ruhlarının soyluluğu yolu ile günlerinin renksizliğini giderdiklerini hatırlatmağa çağırıyor.
Böyle sanatkarlar hiç de az değildir.
Yer yüzünde nice iyi niyetli ve asil ruhlu insanlar, farkına varmadan, bir ödül kazanmadan
ve aramadan çevrelerine mutluluk saçmaktadırlar.
Hepimiz, hayatımızın herhangi bir anında, bir hastanın odasını, matemli bir evi,
felakete uğrayan aileyi aydınlatmayı yahut yalnızlık ve karamsarlık içinde olduğumuz zamanlar,
bize ümit aşılamayı bilen dostlara yahut yabancılara rastlamışızdır.
Onlar belki de fazla bir şey söylememişler, fakat benliklerinden fışkıran iyilikle
bizlere ferahlık vermişler, korkaklara cesaret ve kayıtsız kimselere hayat zevkini aşılamışlardır.
Yaşayışın mutlu veya bahtsız anlarında rastladığımız bu mütevazi ve soylu ruhlu insanlar,
kalplerinden taşan cömertlikle, bize de mutluluğu tattırırlar.
Dünyanın en yüksek sanatkarları onlardır,
çünkü sanatkarın en güzeli olan yaşama sanatı onlara vergidir.
(Alıntı)