Gittin...
Ben arkandan sadece baktım...
Oysa, Oysa söylenecek o kadar çok seyim vardı ki...
Gidersen, iyiye dair ne varsa içimde, yitirecegim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin gözlerimi, o karanlıkta yolumu kaybedecegim.
...diyecektim sana...
KONUSAMADIM...
Gittin...
Gidisini görmemek için gözlerimi kapadım.
Öylesine acıdı ki içim; tutup koparsalardı kolumu, bacağımı bu kadar acı
duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
AGLAYAMADIM...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden.
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperirdin yine, biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini, gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
TUTAMADIM...
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidisin.
Sen adım adım uzaklasırken benden, çöküp kaldı bedenim oldugu yere.
Nice terk edilişlere dayanan bu yürek, bu kez yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
KALKAMADIM...
Gittin...
Oysa geldigin gün gidecegini biliyordum.
Hazırdım gidişine. Kaçak zamanları yasıyorduk. Zaman bitecek ve sen gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim.
DEVAM EDEMEDIM...
Gittin...
Bir sey söyledin mi giderken?..
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "Seni Seviyorum" dedin mi?...
"Bekle beni, dönecegim..." diye umut verdin mi?..
Beynim öylesine ugulduyordu ki.
DUYAMADIM...
Gittin...
Nereye gittigin önemli degildi.
Binlerce km. uzakta da olsan, iki metre ötemde de fark etmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düsünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
KURTULAMADIM...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları sandıga koyup hayatı yeniden yakalamalıydım.
Bu sevdadan vazgeçmeliydim.
YAPAMADIM...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...