GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Aşk Yeri => Aşk Sözleri ve Aşka Dair Herşey => Konuyu başlatan: leydi - 12 Temmuz 2011, 18:54:23
-
(http://img03.blogcu.com/images/s/e/v/sevgivesevgi/sevgi_ft__19__1238565678.jpg)
İçimde aşkın kelimeleri mırıldanıp dururken ben ağzımdan çıkan sözleri, elimden çıkan harfleri süzgeçten geçiremiyorum, oysa sevmekten ve sevgiden uzak durmalıyım. Hepimiz birbirine benzer şeyler yaşıyoruz ve sonrada zamanla düzelir deyip sorunları görmezden geliyoruz. Çocukluğumdan bu yana ilk kez kendime yeniden inanmaya başladım, bu ne güzel bir duygu, kendine inanmak. Yaşamın içinde kaybolup gittiğim zamanlarda bile kendimle baş başa kalmayı başaramıyordum, kendime içimdeki sese inanmıyordum. Her şey ne çok birbirine giriyor, ne kadar çok akıl karışıyor bu yaşamda. En zor zamanlarda kendimizi unuttuğumuz anlar. Sonra bir ses duyup yeniden yüreğinin güzel bir insana takılı yaşadığını hatırlamak, yalnızca kendime ait, buruksa da masum bir sevinci taşıyan dakikalar bunlar. Sessiz kaldığım bunca zamanda yaşamım çok çalkalandı, iç dünyam çok yoruldu, şimdi duruldu, dingin. Taşımamız gereken bunca sosyal rollerin arasında bir de sessiz sedasız yaşamın ritmine ayak uydurmaya çalışan bir ben var içimde, yalnız bana ait olan tarafım. Sessizce izlemeyi seviyorum yaşamı, uzaktaki bir yıldıza bakar gibi dünyaya. Partiler seçimler gündemde bugünlerde, dışarıda her konuda benden fikir sorulup cevap alınıyorsa da, içimde hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuk var, ne partilerle ilgisi var ne de idelojilerle. Ben sevgiye oy verdim, oy pusulalarında yazılı değildi, yüzlerce, binlerce okunupta sayılmadı, gözlerin önünde açıklanmadı, gözbebeklerimden yansıyan bir ışıltıydı sadece, ne kazandığım ne de kaybettiğim de vardı elime dokunan. Yine de sevgi kazansın istedim, dokunamazken bile mavi gökyüzü kadar berrak, tenime değen yağmur damlaları kadar gerçek olsun istedim. Kaybolduğum yerlere yürürken aşka rastladım bir gün, bu yaşamın içindeydi, ben dışındaydım. Yaşıyordum herkesten, herşeyden dışarıda ama içerde olmayı özleyerek. Bir şeylerin değişmesi değil beklenen, sadece duyguların varolduğuna inanmak ve dokunulası bir şey olmasa da o duygu, yine de tutunmak o duyguya. İyi ve güzele onay veren yüreğin tarif ettiği yere dokunmak. Aşkın varlığına tutunmak.