GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
EĞLENCE, MUHABBET VE KOMİKLER => Fıkralar Bölümü => Karışık Fıkralar => Konuyu başlatan: sevdaligul - 02 Ağustos 2009, 10:01:34
-
KAYIP YÜZÜK.
BU HAYATTA BİRÇOK KÖTÜ ŞEYLER VUKU BULUR.
HERGÜN BİZ GAZETELERDE BİRÇOK ŞEYLER OKURUZ.
BAZAN ONLAR BİZİM BAŞIMIZA GELİR.
ONLAR BİZE VUKU BULUR.
O ZAMAN BİZ DÜŞÜNÜRÜZ.
ETRAFTA HİÇ İYİ İNSANLAR KALMADI.
SADECE KÖTÜ İNSANLAR VAR.
ONLAR KÖTÜ ŞEYLER YAPIYORLAR.
SONRA BİZ SİNİRLENİRİZ.
ŞİMDİ BEN SİZE İYİ BİR HİKAYE ANLATACAĞIM.
O GERÇEK BİR HİKAYEDİR.
O BENİM BAŞIMA GELDİ.
KIRDA BİR ARKADAŞIMLA KALIYORDUM.
BEN LONDRA'YA TRENLE GİTTİM.
BİR DÜKKANDAN BİRŞEYLER SATIN ALMAK İSTEDİM.
BİRÇOK İSTASYONDA DÜKKANLAR VARDIR.
DÜKKANLARDAN BİRİNE GİRDİM.
BEN İKİ KİTAP VE BİR GAZETE SATIN ALDIM.
ONDAN SONRA İSTASYONUN ÖBÜR TARAFINA GİTTİM.
VE TRENE BİNDİM.
TRENDE OTURDUM.
GAZETEYİ OKUMAYA BAŞLADIM.
TAM O SIRADA .
ELİME BAKTIM.
BENİM ALTIN YÜZÜK ORADA DEĞİLDİ.
YÜZÜĞÜ KAYBETMEK BENİ ÇOK ÜZDÜ.
KIYMETLİ BİR ARKADAŞIM ONU VERMİŞTİ.
TRENİN DÖŞEMESİNE BAKTIM.
EL ÇANTAMA VE CEKETİME BAKTIM.
YÜZÜK ORADA DEĞİLDİ .
YÜZÜK ORADA YOKTU.
BEN "NE YAPACAĞIM" DİYE DÜŞÜNDÜM.
YÜZÜĞÜ DÜKKANDA BIRAKMIŞ OLMALIYIM.
EVET,YÜZÜĞÜ ORADA BIRAKTIM.
ONU NASIL GERİ ALABİLİRİM.
DÜKKANA GERİ GİDEMEM.
EĞER GERİ GİDERSEM, TRENLE GİDEMEM.
ARKADAŞIM TRENDE BEKLİYOR.
EĞER ORADA OLMAZSAM ,ARKADAŞIM ENDİŞELENİR.
BEN NE YAPACAĞIM.
TRENİN PENCERESİNE GİTTİM VE DIŞARI BAKTIM.
BİR ADAM MEKTUP TORBALARINI KOYUYORDU.
TRENDEN İNDİM VE YERE BAKTIM.
FAKAT YÜZÜK ORADA DEĞİLDİ.
ADAM BENİ BAKARKEN GÖRDÜ VE YANIMA GELDİ.
"BİRŞEY Mİ KAYBETTİNİZ" ,O DEDİ.
SİZE YARDIM EDEBİLİRMİYİM.
BEN "EVET" DEDİM.
BEN YÜZÜĞÜMÜ KAYBETTİM.
O BURADA DEĞİL.
HERYERE BAKTIM.
İSTASYONDAKİ DÜKKANDAYDIM.
YÜZÜK ORADA OLMALI.
FAKAT ONU ARAMAK İÇİN GERİ GİDEMEM.
TREN ŞİMDİ GİDECEK.
TRENE BİNMELİYİM.
ADAM "SİZİN İÇİN DÜKKANA GİDECEĞİM" DEDİ.
FAKAT SİZİN ZAMANINIZ YOK.
TREN HEMEN ŞİMDİ KALKIYOR.
BEN ÇABUCAK DÜŞÜNDÜM.
EĞER YÜZÜĞÜ BULURSANIZ ,BANA TELEFON EDEBİLİRMİSİNİZ.
O(E) "EVET" DEDİ.
SİZE TELEFON EDECEĞİM.
BEN ONA NEREYE TELEFON EDECEĞİNİ SÖYLEDİM.
VE O ONU BİR KAĞIT PARÇASINA YAZDI.
BEN "İSMİNİZ NEDİR" DİYE SORDUM.
O " BENİM ADIM HAWKINS'DİR" DEDİ.
LONDRA'YA GERİ GELDİĞİMDE SİZİ BU İSTASYONDA BULABİLİRMİYİM.
"EVET" DEDİ ADAM.
BEN TRENLERDE ÇALIŞIRIM.
ALBERT HAWKINS DİYE SORUNUZ.
EĞER YÜZÜĞÜ BULURSANIZ ,LÜTFEN ONU MUHAFAZA EDİNİZ.
ONU BULDUĞUNUZDA BANA BİLGİ VERİN.
AHALİ TRENE ÇABUCAK BİNİYORDU.
VE KAPILARI KAPATIYORDU.
BEN DE TRENE BİNDİM.
O BEN BAŞIMI PENCEREDEN DIŞARI UZATTIM.
BEN "TELEFONUMU HATIRLIYORMUSUNUZ" DEDİM.
O(E) "HATIRLIYORUM" DİYE CEVAP VERDİ.
TREN HAREKET ETTİ.
"ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM,MR.HAWKINS" DEDİM.
TREN İSTASYONDAN ÇIKTI.
VE BEN OTURDUM.
VE YÜZÜĞÜMÜ DÜŞÜNDÜM.
ONU BURADA BIRAKMAK BENİ ÇOK ÜZMÜŞTÜ.
"ONU BİR DAHA GÖREMEYECEĞİM" DİYE DÜŞÜNDÜM.
EĞER HAWKİNS ONU BULURSA .
ONU BİR DÜKKANA GÖTÜREBİLİR.
VE ONU BİRÇOK PARAYA SATABİLİR.
VEYA BAŞKALARI ONU BULABİLİR.
ONU SAKLAR VEYA SATAR.
BİR DAHA YÜZÜKTEN HABER ALAMAYACAĞIM.
ÇOK ÜZGÜNDÜM.
DIŞARI UZAKLAŞMAK İSTEMİYORDUM.
İSTASYONA GERİ DÖNMEK İSTEDİM.
FAKAT TREN HIZLA GİDİYORDU.
YAKLAŞIK BİR SAAT SONRA TREN DURDU.
VE TRENDEN İNDİM.
ARKADAŞIM BENİ İSTASYONDA BEKLİYORDU.
ONUN EVİNE GİTTİK.
BEN ONA(K) HİKAYEMİ ANLATTIM.
VE O ÇOK ÜZÜLDÜ.
BİZ EVE VARDIK.
ARKADAŞIM ARABASINI KOYMAK İÇİN GİTTİ.
O ANDA BİR TELEFON DUYDUM.
BEN CEVAP VERDİM.
VE BİR ADAM KONUŞTU.
LİVERPOOL İSTASYONUNDAN ALBERT HAWKINS.
"MR. HAWKİNS" DEDİM.
YÜZÜĞÜMÜ BULDUNUZMU.
O "EVET " DEDİ.
ONU BULDUM.
SİZ ONU DÜKKANDA BIRAKMIŞINIZ.
BİRİSİ ONU BULMUŞ.
VE DÜKKANDAKİ KADINA VERMİŞ.
ONA(K) YÜZÜĞÜ BAHSETTİM.
VE O(K) BANA YÜZÜĞÜ GÖSTERDİ.
O SİZİN YÜZÜK OLMALI.
" ÇOK MEMNUN OLDUM" DEDİM.
ÇOK, ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.
ONU SİZDEN DAHA SONRA ALACAĞIM.
O(E) "NİÇİN BEKLİYECEKSİNİZ" DEDİ.
SİZE GÖNDEREBİLİRİM.
"FAKAT SİZE ZAHMET OLUR" DEDİM.
"HİÇ ZAHMET OLMAZ" DEDİ HAWKINS.
"ÇOK MEMNUN OLURUM".
BEN ONA(E) ADIMI VERDİM.
O "YARIN GÖNDERECEĞİM" DEDİ.
İKİ GÜN SONRA BANA BİR MEKTUP GELDİ.
İÇİNDE BENİM YÜZÜĞÜM VARDI.
KAĞITTA ŞUNLAR YAZILIYDI.
"SİZE YARDIMCI OLDUĞUM İÇİN MEMNUNUM".
BEN HAWKİNS'E BİRAZ PARA
VE BİR TEŞEKKÜR MEKTUPU GÖNDERDİM.
FAKAT YÜZÜĞÜ İLK BULAN KİŞİYE TEŞEKKÜR EDEMEDİM.
ONLARIN ADLARINI ÖĞRENEMEYECEĞİM.
ONLAR ZENGİN KİŞİLER DEĞİLDİ.
ONLAR İYİ KİŞİLERDİ
Alıntı