GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: orkide - 20 Nisan 2009, 20:17:41
-
Gaddar
Bir yaz günü çocuklar dere kenarinda oynuyorlardi. Içlerinde Gaffar adinda biri vardi. Hayvanlara yaptigi iskenceler yüzünden çocuklar ona Gaddar lakabini takmislardi. Gaffar daha yeni ve canli bir oyun oynanmasini istiyor; fakat . teklif edilen oyunlarin hiç birini begenmiyordu.
Kendisi gibi düsünen iki üç arkadasini bir köseye çekti. Onlarla basbasa vererek konustuktan sonra, eglenceli bir oyun bulduklarini söyledi.
Diger çocuklar bu yeni oyunu merak ediyorlardi.
Gaffar ve arkadaslari kasabaya yeni tasindiklari için henüz yüzmeyi bilmeyen Ali in yanina sinsice yaklastilar. Sonra zavalliyi kolundan, bacagindan yakalayarak dereye firlattilar.
Büyük bir panige kapilan Ali, kulaç atmak icin bir iki defa çirpindi; fakat yüzemedi. Suya batip çikmaya basla di. 0 imdat diye bagirip çirpindikça Gaffar ve arkadaslari kahkahalarla gülüyorlardi.
Çocuklardan biri çabucak soyunmaya basladi. Bu Ismail idi. Cesur bir çocuk oldugu için Gaffara sadece o karsi koyabilirdi. Aliye yapilan fenaligi görür görmez isyan etmisti. Dereye atlamasiyla Aliyi kenara çikarmasi bir iki dakika sürdü.
Diger çocuklar Ismaili kutladilar. Oradan geçmekte olan biri, olup bitenleri görmüstü. Iyi giyimli ve güzel yüzlü bu adam Ismailin basini oksadiktan sonra dedi ki:
- Yavrum, sen Peygember Efendimizin buyurdugunu yaptin. Allah senden razi olsun. Efendimiz bir hadis-i serifinde söyle buyurmustur:
"MÜMIN MÜMININ KARDESIDIR. ONA FENALIK YAPMADIGI GIBI, FENALARIN ELINE DE BIRAKMAZ."