GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK

AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: orkide - 28 Ocak 2009, 11:05:41

Başlık: BILYELER VE BICAKLAR
Gönderen: orkide - 28 Ocak 2009, 11:05:41

   1. Cenazesinde civil civil Roman sarkilari söy­lenmesini vasiyet eden bir ölümcül hasta gibi her yilbasi, senliklere güle oynama­ya ugurluyoruz eski yili...
      ...her eskiyen yilin, kaç sayfa oldugunu kestiremedigimiz otobiyografimizden bir sayfayi daha yirtip attigini unutmaya çalisarak...
      ...her açilan yeni sayfanin, yir­tilip atilandan daha renkli öy­külerle dolu olacagini umarak...
      ...ve kitabin kaçinci sayfasin­da oldugumuzu hiç umursamayarak...
      ...neseli bir cenaze töreni gibi karsiliyoruz yeni yili...
      Oysa günden güne kabariklasan hatira defterleri ele veriyor mazinin tortularini...
      Eski albümlerdeki fotograf­lar geçip gidenleri, yitip bitenle­ri belgelercesine gülümsüyorlar.
      Sararan fotograflarla birlikte en sevdigimiz paltonuzun epri­mesi, hiç çikarmadiginiz kotu­nuzun en üst dügmesinin bir türlü kapanmamasi, yildiz yildiz isildayan vitrinlerin ruhunuza eski bayramlari uyandirmamasi üzüyor sizi...
      Buharlarla sarmalanmis mahzun bir tren gari gibi yilbasi... Her Aralik so­nunda o gara gidip bekliyorsunuz... ki­mi zaman dönüsü olmayan bir yolcuyu ugurlamanin hüznü... kimi zaman hasretle beklenen bir dostu karsilama­nin sevinciyle...
      Kitabin kaçinci sayfasini çevirdigi­nize göre degisiyor haletiruhiyeniz... Ya sevinçle karsili­yorsunuz geleni.... ya gidenin ardindan hüzünle el salliyorsunuz.

      Ben eskiden o garda bekler­ken giden trenlere aldiris et­mezdim pek... Gözlerimi rayla­rin ufukla birlestigi noktaya di­kip, henüz tanismadigimiz yeni dostun getirecegi hediyeleri beklerdim umutla...
      Çok bir sey de degil... bir avuç bilyeydi özendigim...
      isterdim ki, avcuma alip olusturdugumda bana eski günlerden gicir gicir sarkilar söylesinler... onlari yanyana di­zip camdan yollar kurayim; o yollar beni çocukluguma tasi­sin...egilip baktigimda dünün gökkusagi renkleri yanip sönsün cam kürelerin içlerinde... çarpis­tiklarinda neseyle yuvarlansinlar, bir­birlerini kirip dök­meden...
      Lakin bu yil kes­kin bir biçak düstü kismetime, dizi dizi bilyeler yerine... Sa­rildigi siyah-beyaz kagit parçasindan hain bir tuzak gibi dökülüverdi;
      "sapi kardi, demi­ri .kör..." ve "bizim ora isi"ydi...
      ...kabzasinda eski bir dost eli­nin ustaca isledigi mücevherler parliyordu.
      ...çeliginin sogugunu sirtim­da hissettim ilk gördügümde... sirt kemiklerimin arasindan gögsüme, kalbime sokuldu. Canimi yakti.
      Tanisikligimizdan sinsiligin­den, kallesliginden utandim.
      Ama bilendim ayni zaman­da... Ruhumda bitiveren biçak­larin çeligine sürttüm gövdesi­ni... kivilcim kivilcim keskinlestim sürtündükçe...
      ihanetler öyledir zaten... içi­ni yakarken, bir atese dönüstü­rür insani... Yanarken yakmayi ögretir.
      iste bir kez daha o buharlar­la sarmalanmis mahzun istas­yondayiz cümbür cemaat... Kalkisa hazirlanan trenin son vagonundan eprimis paltolar, solgun resimler ve ihanet bi­çaklan el salliyorlar.
      Biz, yaralarimizi gizlemeye çalisarak ugurluyoruz yasami­mizin deli dolu bir sayfasini da­ha...
      Ve raylarin, ufuk çizgisiyle bulustugu noktadan çiglik çig­liga kosturuyor yeni bir sayfa­nin ilk satirlari...
      Her satirda yaslanip, her biçaklanista yaralanisimiza bosverip, senlikli bir cenaze gibi karsiliyoruz yeni yili...

      istasyona girince avuç avuç bilyeler dökülüyor vagonlar­dan...
      Çekip gidenlere, yitip biten­lere, sirttan hançerleyenlere inat, yeni bir yilin kapisinda gi­cir gicir eski sarkilar söylüyoruz neseyle...
      Her sayfada zenginlesip, her yarada kanayarak, kah kinlenip, kah sevdalanarak ve dost ihanetlerinden hazin dersler alarak ayriliyoruz gardan...
      ...bir baska Aralik sonunda yeniden bulusabilmek... ve gar­dan kalkacak son trene basi dik binebilmek umuduyla...

      can dundar

Başlık: BILYELER VE BICAKLAR
Gönderen: adada hayat - 30 Ocak 2009, 18:45:55

paylaşım için teşekkürler