Baglanmayacaksin
Baglanmayacaksin bir seye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yasayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin iste.
Yasarsin çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kirilirsin.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiginden.
Çok sevmezsen, çok acimazsin.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsin hem.
Çalistigin binayi, masani, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayagini bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin degillermis gibi davranacaksin.
Hem hiçbir seyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsin.
Onlarsiz da yasayabilirmissin gibi davranacaksin.
Çok esyan olmayacak mesela evinde.
Paldir küldür yürüyebileceksin.
Ille de bir seyleri sahipleneceksen,
Çatilarin gökyüzüyle birlestigi yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Günesi, ayi, yildizlari...
Mesela kuzey yildizi, senin yildizin olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasini istiyorsan bir seylerin...
Mesela gökkusagi senin olacak.
Ille de bir seye ait olacaksan, renklere ait olacaksin.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksin.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yasayacaksin.
Hem her an avuçlarindan kayip gidecekmis gibi,
Hem de hep senin kalacakmis gibi hayat.
Ilisik yasayacaksin.
Ucundan tutarak...
CAN YÜCEL