Yalnızlık zordur be
Gün gelir için sıkılır
Yakarsın bir sigara
İçtikçe için gider
Uçar kaybolur havada...
Nefes alamazsın bir zaman sonra...
Tükenirsin, bitersin...
Yalnızlık acı koyar insana
Etrafına bakarsın;
Her giden iki kumrunun ardından
İç çekip, hüzünlenirsin
Belkide ağlarsın... kim bilir?
Yalnızlık, hasrettir...
Özlemektir, sevmektir, acı çekmektir...
Hele birde o en sevdiği şarkı çalınca...
Adama bir de oradan koyar...
Yakarsın bir sigara daha...
Yine dönersin eskiye
Getirirsin once yaşananları gözüne
Doğrusuyla ve yanlışıyla...
En çok yanlışları düşünürsün ama...
Sonra bir sabah uyandığında
Bakarsın ki kimse kalmamış
Her şey yalan, her şey palavra olmuş
Yalnızlık koyuyor be adama
Sen ne dersen de...
Ben acı çekiyorum sen yokken
İçtiğim sigaranın bile tadı kalmadı...
Sen gittikten sonra;
Yalnızdım birtanem...
Yine yalnızım...
Yalnızdım...