Ögretmenler Gününün Kisa Tarihçesi
Kurtulus Savasi'ni kazandiktan sonra, 29 Ekim 1923'te Cumhuriyet'i kuran ulu önder Atatürk, askeri ekonomik, sosyal ve kültürel alanlarda birçok yeniligi baslatmistir. Bu yeniliklerden biri de, 1 Kasim 1928 tarihinde çikarilan 1353 sayili kanunla, Arap alfabesi yerine Latin alfabesinin kabulü olmustur.Bu tarihten itibaren yeni harflerin ögrenilmesi ve okur yazar sayisinin artirilmasi konusunda büyük bir seferberlik baslatilmistir.
24 Kasim 1928 tarihinde açilan, Millet Mektepleri'nde, yasli, genç, çocuk, kadin... herkese yeni harflerle okuma yazma ögretilmistir.
Millet Mektepleri'nin açilisi ve Atatürk'ün Basögretmenligi kabul tarihi olan 24 Kasim günü, 1981 yilindan beri Ögretmenler Günü olarak kutlanmaktadir.
----------------------------------------------------------------
DÜNYANIN BÜTÜN ÇIÇEKLERI
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum.
Bütün çiçekleri getirin buraya.
Ögrencilerimi getirin buraya, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmis çiçeklere benzer
Bütün köy çocuklarini getirin buraya.
Son bir ders verecegim onlara.
Son sarkimi söyleyecegim,
Getirin, getirin... Ve sonra ölecegim.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Kir ve dag çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnizlikta açarlar, kimse bilmez onlari,
Genis ovalarda kaybolur kokulari...
Yurdumun sevgili ve adsiz çiçekleri,
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin, görün beni,
Topragi nasil örterseniz öylece örtün beni.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasinda açan hashas çiçeklerini,
Bacimin suladigi feslegenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avlularin pembe entarili hatmisini,
Çoban yastigini, peygamber çiçegini de unutmayin,
Aman Isparta güllerini de unutmayin,
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanin bütün çiçeklerini istiyorum.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy ögretmeniyim, bir bahçivanim,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
Ne güller fiskirir çilelerimden,
Kandir, hayattir, emektir benim güllerim,
Korkmadim, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalniz, çiçek getirin.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatli kirlarinda açan,
Güz geldi mi Kop dagina göçen,
Yürükler yaylasinda, Toroslarda eglesen,
Mus ovasindan, agri eteginden,
Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, örtün beni,
Egin türkülerinin içine gömün beni.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum.
En güzellerini saymadim çiçeklerin,
Çocuklari, ögrencilerimi istiyorum,
Yalniz ve çileli hayatimin çiçeklerini,
Köy okullarinda açan gizli ve sessiz,
O bakimsiz ama kokusu essiz çiçek,
Kimse bilmeyecek seni, seni kimse bilmeyecek
Seni, beni yalnizlik örtecek, yalnizlik örtecek
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum.
Ben mezarsiz yasamayi diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yasamak istiyorum,
Yetistirdigim bahçe yarida kalmasin,
Tarümar olmasin istiyorum, perisan olmasin,
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarim,
Niçin yasadigimi ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularim.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum.
Okulun duvari çöktü, altinda kaldim,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kis bir sey söyleyen sonsuz toprakta,
LÇile çektim, yalniz kaldim, ama yasadim,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Simdi sustum, örtün beni, yatirin buraya.
Dünyanin bütün çiçeklerini getirin buraya.
Ceyhun Atif KANSU