GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: iğneci - 27 Ekim 2008, 21:36:08
-
Temizlik yaptim bugün..
Hem de tüm benligimde.
Bütün kaslarimi, sinirlerimi, kemiklerimi hatta kanimi bile temizledim.
En küçük yerlerine, kivrimlarina girmis, sinmis tüm pislikleri attim.
Kirginliklarimi disari çikardim ilk önce.
Görmenizi isterdim.
Nasil da çok yer kapliyorlarmis, inanmazsiniz.
Bagislamayi yerlestirdim yerine özenle.
Titizlikle her birinin üstüne ektim tohumlarini.
Her yere, görebildigim, göremedigim her yere serptim.
Atarken kirginliklarimi, bakmadim neydi onlar diye.
Geçmisimden de bir parça kalsin istemiyordum.
Gelecek geçmisten çok daha fazla yasanasi.
Bakmadim, merak da etmedim.
Bagislamayi ekerken tekrar kirilmaktan korkuyordum belki.
Kiskançligimi çikardim.
Meger ben ne az kiskançmisim. Çok kolay oldu.
Sevindim.
Sanki kaybetmis bir esyami bulmus gibi oldum.
Çok sükür ki kin ve nefret yoktu yüregimde.
Nasil temizlerdim hiç bilmiyorum.
Sira korkularima gelmisti.
Çikarmaya bile korktum önce.
Ne de çok alismisim onlarla yasamaya.
Bunca aci ve endiseye nasil alisilir,
Içten içe bir sevgi nasil duyulur anlayamadim.
Yerini, topragini sevmis mor bir menekseydiler.
E... ne de olsa iyi bakmistim onlara.
Her gün yeni yeni korkular ekleyip, endiselerimle sulamistim.
Mutluluklarimi , ümitlerimi ne de çok ihmal ettigimi anladim o an.
Bu ilgiyi onlara verseydim, her gün onlari düsünüp birer umut daha
ekseydim; almadan verip, beklemeden sevseydim.
Her seyden önce içimdeki gücün ve sevginin daha fazla farkinda olsaydim,
böyle bahar temizliklerine ihtiyacim kalmazdi.
Çok zorlandim korkularimla.
Birbirlerinin içine halkalar misali girmislerdi.
Kenetlenmislerdi adeta.
Ama onlari da sevgiyle çikardim. .
Bir bebek sefkatiyle , öperek, severek, oksayarak.
ve onlari yasamaktan, hem de bir zamanlar bir kabus gibi yasamaktan,
pismanlik duymadan çikardim. .
Kizsaydim onlara, bagirip çagirsaydim.
yine dönüp dolasip geleceklerini biliyordum.
Güzel kokular geliyor içimden. .
Saçlarim hep parlak gibi dururdu ama parlak degilmis. .
Ellerim her zamankinden daha yumusak, .
tenim hiç olmadigi kadar duru. .
Bir su gibi sesim.
Temizlik yaptim bugün. .
Bahar temizligi.
Nese ektim, hosgörü, güven, sevgi ektim. .
Almadan vermeyi, sevilmeden de sevmeyi, paylasmayi ektim. .
Saglik ektim, bol sihhat...
Korkusuzluklari ektim alabildigine...
Saatlerce ektim korkusuzlugu...
Çilginlik ektim , dogallik. Sonsuzluk...
Bagislama ektim.
Ask ektim her hücreme.
Cosku, heyecan, sessizlik ektim.
Tüm güzel fikirler sessizken geliyor bana...
Kabullenme ektim. Basegme degil. Oldugu gibi kabullenme.
Can Dündar