GüLe SeVDaLi BiR GeNçLiK
AŞK VE HAYAT => Hayat ve Yaşam Sahası => Hayata Dair Yazılar => Konuyu başlatan: orkide - 15 Temmuz 2008, 20:45:20
-
Yüreklerinizi burkacak üc insani hikaye
Insanlarin hayatlari boyunca alacagi çok önemli dersler vardir. Gazeteci Can Aksin o derslerden çok önemli olan üc tanesini yazdi.
Birinci ve de en önemli ders..
Okuldaki ikinci ayimda, hocamiz test sorularini dagitti. Ben okulun en iyi ögrencilerinden biriydim. Son soruya kadar soluk almadan geldim ve orada çakildim kaldim. Son soru söyleydi: "Her gün okulu temizleyen hademe kadinin adi nedir?"
Bu herhalde bir çesit saka olmaliydi. Kadini yerleri silerken hemen her gün görüyordum. Uzun boylu, siyah saçli bir kadindi. 50'lerinde falan olmaliydi. Ama adini nereden bilecektim ki! Son soruyu yanitsiz birakip kagidi teslim ettim. Süre biterken bir ögrenci, son sorunun test sonuçlarina dahil olup olmadigini sordu.
"Tabii dahil" dedi, hocamiz. "Is yasaminiz boyunca insanlarla karsilasacaksiniz. Hepsi birbirinden farkli insanlar. Ama hepsi sizin ilginiz ve dikkatinizi hakeden insanlar bunlar. Onlara sadece gülümsemeniz ve 'Merhaba' demeniz gerekse bile.." Bu dersi hayatim boyunca unutmadim. O hademenin adi da Dorothy idi.
Ikinci önemli ders..
Yagmurda otostop! Bir gece yarisina dogru, Alabama Otoyolu'nun kenarinda duran bir zenci kadin gördüm. Bardaktan bosanircasina yagan yagmura ragmen, bozulan arabasinin disinda duruyor ve dikkati çekmeye çalisiyordu. Geçen her arabaya el salliyordu. Yaninda durdum.
60'li yillarda bir beyazin bir zenciye, hem de Alabama'da yardima kalkismasi pek olagan seylerden degildi. Onu kente kadar götürdüm. Bir taksi duragina biraktim. Ayrilirken israrla adresimi istedi. Verdim. Bir hafta sonra kapim çalindi. Muazzam bir konsol televizyon indiriyordu adamlar. Bir de not ekliydi armaganda; "Geçen gece otoyolda bana yardiminiza tesekkür ederim. O korkunç yagmur sadece elbiselerimi degil, ruhumu da sirilsiklam etmisti. Kendime güvenimi yitirmek üzereydim, siz çikageldiniz. Sizin sayenizde ölmekte olan kocamin yataginin bas ucuna zamaninda ulasmayi basardim. Biraz sonra son nefesini verdi. Allah bana yardim eden sizi ve baskalarina karsilik beklemeksizin yardim eden herkesi kutsasin! En iyi dileklerimle, Bayan Nat King Cole"
Ücüncü önemli ders..
Önemli olan vermektir.. Yillar önce, hastanede çalisirken, agir hasta bir kiz getirdiler. Tek yasam sansi, 5 yasindaki kardesinden acil kan nakli idi. Küçük oglan ayni hastaliktan mucizevi sekilde kurtulmus ve kaninda o hastaligin mikroplarini yok eden bagisiklik olusmustu. Doktor durumu 5 yasindaki oglana anlatti ve ablasina kan verip vermeyecegini sordu. Küçük çocuk bir an duraksadi. Sonra derin bir nefes aldi ve "Eger o kurtulacaksa, veririm kanimi" dedi. Kan nakli ilerlerken çocuk sordu: "Peki, ben ne zaman ölecegim?" Ablasini yasatirken, kendisinin ölecegini zannetmis, buna ragmen kanini vermeyi kabul etmisti.
CAN AKSIN/BUGÜN