Gönderen Konu: öyle İÇİmdesİnkİ... (Okunma sayısı 904 defa)

Sut@nesi · « : 04 Haziran 2007, 13:16:02 »

Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

Öyle içimdesin ki. Yanağımda dolaşan rüzgardan daha gerçek dokunuşların. Küçük, ürkek, kesik dokunuşlarınla, belki de her zamankinden daha yanımdasın. Yani öylesine, o kadar bensin ki. Ah nasıl anlatsam. Boşuna bu çabalarım, doğru kelimeleri aramalarım. Ne kitaplar yazıyor, ne de sözlüklerde karşılığı var.
Yalnızca hissediyor insan, yaşıyor. Kelimeler eksik, kelimeler yaralı. Kelimeler cılız.

Taşımıyor, anlatmıyor, tanımlamıyor bu duyguyu. Ben de. Çok başka bir şey. Sevginin ortasında, derin acılar hisseder mi insan? Aydınlık gülümsemelerin içine, hüznü yerleştirir mi durup dururken? Gözlerine buğu, diline sitem, yüreğine burukluk, çöreklenir kalır mı asırlarca?

Gelmeyeceğini bildiği mektup için, posta kutusunu hep aynı heyecanla açar mı? Dedim ya, başka bir şey bu. Ne kadar yalnızsam, o kadar seninleyim şu günlerde. Belki de en başta, tutup seni en derinlere koydum diye oldu bunlar. Kimseler ulaşmasın diye, kimselerin bilmediği, bulamayacağı yollara götürdüm seni. En derinlerde tuttum. Bana sakladım. Derine, hep daha derine.

Seni yapayalnız, bir tek bana bıraktım. Paylaşamadım yanlış yaptım. Sana ulaşan yolları kaybettim diye bütün bu şaşkınlıklar. Kendimi oradan oraya vurmam. Sağımda, solumda, ne zaman dikildiğini bilmediğim duvarlara çarpmam, hiç görmediğim çukurlarla boğuşmam. Denizlerin, gürültüyle gelip vurduğu dehlizlerin, acılı duvarları gibiyim.

Duvarlarım yosunlu, duvarlarım kaygan, duvarlarımdan hiç tükenmeyen sular sızıyor. Tutunamıyorum. Renklerim, gün içinde değişiyor. Soluyorum, soğuyorum. Güneş ulaşmıyor içerilerime. Küfleniyorum, yaşlanıyorum. Yalnızlıklar peşimde. Dokunduğum her ıslak duvardan, pis kokulu bir yalnızlık bulaşıyor üstüme. Biliyorum, bütün bunlar, hep benim suçum.

Seni sakladığım yere ulaşamaz oldum. Yollar, gitgide uzadı ve karıştı. Ümidimi ısıtacak, parlatacak, kımıldatacak bir şeylere ihtiyacım var. Ah onun ne olduğunu biliyorum. Sonu sana geliyor her cümlenin. Her şeyin başında içinde ve sonundasın. Bu değişmiyor. Öyle içimdesin ki. Birden aklıma geldi, tuttum sana bir mektup yazdım dün.

Çok mutluydum. Gün içinde neler yaptığımı, nelere kızıp, nelerle mutlu olduğumu, tek tek anlattım. Mevsimlerin ve insanların nasıl karışık ve beklenmedik olduklarını yazdım.

"Yine zamansız yağmurlar" dedim, "Daha önce, hiç bu kadar zayıf değildi güneş ışınları" dedim, "Gerçekten buradaki şarkıları hiç öğrenmeyecek, bilmeyecek, söylemeyecek misin?" dedim. Çok uzun bir mektup oldu. Başından sonuna kadar okudum.

Neler yazmışım diye merakımdan.

Sonra çekmecemden bir zarf çıkarıp, adını yazdım. Büyük harflerle, yalnızca adını. Adresini bilsem gönderir miydim, bilmiyorum. Mektup cebimde. Cebim yüreğime yakın. Yüreğim sende. Sen yüreğime yakın. Öyleyse mektup sende.

Alıntıdır[/i]

Ayrıntılı Konu Bilgileri

	Sayfa BaşlığıKonu: öyle İÇİmdesİnkİ...	Mesaj SayısıMesaj Sayısı: 0 cevap var
	OkumaGösterim: 904	Google Özel Arama

Konu / Başlatan	Yanıt	Son İleti
öyle bir hayat yaşıyorum ki Başlatan hayat güzel Aşk Şiirleri	1 Yanıt 1098 Gösterim	28 Temmuz 2008, 20:53:06 Gönderen: turkuaz
Gülü öyle bir sevmelisin ki Başlatan hayat güzel Hayata Dair Yazılar	1 Yanıt 1144 Gösterim	28 Temmuz 2008, 20:55:54 Gönderen: turkuaz
Öyle İçimdesin Ki Başlatan sevdaligul Aşk Hikâyeleri	0 Yanıt 941 Gösterim	08 Haziran 2010, 03:35:56 Gönderen: sevdaligul
Öyle Bir Aşk Başlatan sevdaligul Aşk Şiirleri	0 Yanıt 751 Gösterim	31 Ağustos 2013, 21:56:39 Gönderen: sevdaligul
İSLAM’I ÖYLE YAŞIYORUZ Kİ, YAHUDİLERDEN FARKIMIZ YOK. Başlatan halukgta Din ile İlgili Karışık	0 Yanıt 85 Gösterim	16 Nisan 2023, 18:30:12 Gönderen: halukgta

Gönderen Konu: öyle İÇİmdesİnkİ... (Okunma sayısı 904 defa)

Sut@nesi

öyle İÇİmdesİnkİ...

Konuyu Paylaş

Benzer Konular