KADINI NEDEN KANDIRMAK GEREKIR

[iğneci]

 


Kadını neden ’kandırmak’ gerekir



Sevişmek için, kadınlara neden illa ki dil dökmek gerekir?

Evlendikten sonra bile hatta?

Özellikle evlenmeden önceki kaçınmaların nedenleri neler olabilir, bir bakalım.

Sevişmenin ayıp olduğu düşüncesi genetik bir mirastır!

Arada "reddi miras"ta bulunanlar çıkar fakat işi bilen biri biraz deşse ruhlarını, onlarda bile bir suçluluk duygusuna rastlanacaktır.

Çoğu erkek ikiyüzlüdür!

Kadınlar bunu bilir, gereğini yaparlar.

Neredeyse bütün kadınlar eninde sonunda evlenmek isterler.

En "istemem" diyeninde bile "yan cebime koy" durumu mevcuttur.

Fakat bu ülkede kadınların "erkeği nikáh masasına oturtma" gibi bir sorunları da vardır.

"Evlenmeden sevişmemek" o sorunun üstesinden gelmenin yollarından biri olabilir.

"Kandırılmak suretiyle sevişmeye razı olmak" kadınlar için bir "avantaj"dır. Bir taşla iki kuş vurmuş olurlar. Hem "namuslu" sayılırlar, hem de karşı tarafı bir ölçüde borçlu çıkarırlar.

Israr, kadını suçluluk duygusundan biraz olsun kurtarır.

Mesela diyettesiniz diyelim... Bir parça çikolatayı kendi isteğinizle ağzınıza atarsanız kendinizi suçlu hissedersiniz. Ancak biri size ısrar eder "Bir parçadan bir şey olmaz" derse, karşı bir mazeretiniz olur ve kendinizi o kadar kötü hissetmezsiniz.

Kadınları en kızdıran şeylerden biri "mal" olarak görülmektir.

Ancak kendisini "mal" olarak gören kadınların sayısı hiç de az değildir.

"Sevişme heveslisi" olarak görünmek "mal"ı değerinden düşürebilir.

Kadınlar güzelliklerin tadını yavaş yavaş, sindire sindire çıkarmayı bilirler.

Bütün o naz niyaz cilvedir.

Aslında sevişmek için değil, üremek için yaratılmışlardır.

Fakat nasıl olduysa kendilerini sevişmelerin ortasında bulmuşlardır. E, ne yapsınlar... Ne kadar geç ve az olursa o kadar iyidir!


 psuda@hurriyet.com.tr