2 KORKU

[sevdam_ona(sav)_olsun]

 
İnsan birşeyi sevdimi; sevdiklerininde kavuşmasını ister. Namaz kılmayan mîrac'dan mahrumdur. Mîracta ne hikmetler vardır.

Bir dâvâ ne kadar sıkıntı içinde olmuşsa, o kadar uzun ömürlü olur ve haktır.

Adem aleyhisselam; kupkuru bir dünyaya geldi, yıllarca değil yüzyıllarca sıkıntı çekti. sonra peygamber efendimizin yüzüsuyuhürmetine dua etti. (rabbenâ zalemnâ enfüsenâ...) duasını devamlı okurdu. Sonra, iki evladından biri diğerini öldürdü... bir baba için ne zordur...!

Nuh aleyhisselam 950 sene uğraştı. inanmadılar, çok eziyet ettiler,.. döverlerdi, herseferinde öldü diye bırakırlardı. Cebrail aleyhisselam gelir yaralarını sarardı, tekrar tebliğe başlardı....sonra Allahü teala Ona gemi verdi.

İbrahim aleyhisselam'ı ateşe attılar, oğlunu kesme emri verildi,.. ki bu; Allahütealanın halîl'i, Peygamberi.

Musa aleyhisselamda çok çekti; doğduğu sene firavun bütün erkek çocukları öldürdü. senelerce çobanlık yaptı. dönerlerken, hanımı hamile,.. zifîri karanlık, çaresiz, bir ışık gördü, ışığa gitti. orada Allahü teala Onunla konuştu (mîrac değil, mîrac yalnız peygamber efendimize verildi). Musa aleyhisselam bir kişi gördü, etleri lîme lîme dökülmüş,... Mûsâ aleyhisselam; yâ Rabbî, bunun günahı nedirki, buna böyle ceza verdin dedi. Allahü teala; yâ Musa ceza değil, mükafat verdim, o öyle yüksek makamlar istediki, o makamlara kavuşması için bunu çekmesi lazım dedi.

Eyyüb aleyhisselam'ın kurtlanmadık yeri kalmamıştı...

Yakub aleyhisselam ağlamaktan gözlerini kaybetti...

Yusuf aleyhisselam, kuyuya atılmak kolaymı?...

Zekeriyya aleyhisselam, ağacın içinde ağacla birlikte kesildi...

Îsâ alyhisselam 30 kadar kişiyi ikna etti diye neler çekti.

Bunlar hepsi peygamberdi. neden bu kadar sıkıntı çektiler,.. Lâ ilâhe illallah dedikleri için... Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem); benim çektiğimi hiçkimse çekmedi buyuruyor. yani en fazla sıkıntıyı Peygamber efendimiz çekti.

Allahü teala dünyayı verdiğine ahireti vermez.

Hadîs'i kutsîde; iki korkuyu bir kalbde cem etmem buyuruluyor. Dünyada Allahü tealadan korkanlar ahiretde korkmasın, dünyada korkmayanlar ahiretde çok korksun.

-Mîrac aklın bittiği, Îmanın başladığı yerdir.
-Mîrac namazdır.
Îmân inanmaktır.

Peygamber efendimiz, Ümmihânî'ye mîracı söyleyince, aman bunu kimseye anlatma, kimse inmaz ve inananlarda vazgeçer dedi.

Peygamber efendimiz'de o halde anlatacağım, inanmayacak olan sonrada vazgeçer, çürük taşlar üzerine bina olmaz, ayrılacak olan şimdiden ayrılsın, sağlamları kalsın buyurdu.

Akıl durdu, zaman durdu, herşey durdu, îmân başladı. Çok hikmetler var. Peygamber efendimiz hiç yalan söylememiştir.

Derler ki; cenneti cehennemi gidip gören varmı? Var. Kim var, hayatında hiç yalan söylememiş olan hazreti Muhammed (sallallahü aleyhi vesellem) var.

1400 senedir devam eden başka bir olay yok... işte mîrac 1400 senedir devam ediyor.

Hazreti Ebu Bekr efendimiz neler çekti, kaç kere dövdüler, Hazreti Ömer efendimiz namaz kılarken şehid edildi, Hazreti Osman efendimiz Kur'an-ı Kerîm okurken şehid edildi...Hazreti Ali efendimizin çektikleri, hele Hazreti Hüseyin efendimizin Başına gelenler, mâlûm.

Yâni Peygamber efendimizin vârisleride çok çektiler... neiçin,...! Allah var dedikleri için.

Dolayısıyla îmân, inanmak çok zor, inandırmak daha zor.

Îman; Allahü tealanın kullarına ihsân ettiği hususi nimetidir. (îmanı olanlar oynasa yeridir).

Herkesin yaptığı bütün ibadetlerin sevabları, katlanarak hazreti EbuBekre, sonrada birmisli daha katlanarak Peygamber efendimize verilmektedir.... hem kâinât O'nun hatırına yaratılmış, hem herkesin sevablarıda O'na verilmektedir.

Hazreti Ebu Bekr herkesden evvel îmân etti, malını ve canını verdi.

Mü'min toprak gibidir. mütevâzîdir. Ne şikayet eder, ne şikayet edilir.

Herkes elindeki taşı, gücüne göre fırlatır. taşı atma gücü îmâna ve ihlasa bağlıdır. başkaları sizi severse inanır. sevmezse inanmaz.